Geçtiğimiz hafta yazdığımız yazı fazla “içten” bulunarak yayınlanmadı. Yanlış anlaşılmasın, ortada bir faul yok. Yetkili arkadaşlar rica ettiler, ben de yazımı geri çektim. Demek ki biraz daha “mesafeli” yazmak gerekiyor. Bakalım becerebilecek miyim?
***
Türkiye’de kaç tane halk var?
“Türkiye halkları” çoğul terimini kullananlar neyi kastediyorlar? Anlaşılıyor ki, esas olarak “Türk halkı”nı ve Kürt halkı”nı. Yani onlara göre Türkiye’de Türk halkı ve Kürt halkı olmak üzere iki tane halk yaşamaktadır.
Türkiye’de çeşitli milliyetlerden insanlar yaşamaktadır; bu doğru. Türkler var, Kürtler var, Araplar, Ermeniler var… Ama bunlar ayrı halklar mıdır?
Bilip bilmeden kullanılmasın. Halk kavramı Arapça “halîk”, yani “yaratılmış olan” anlamındaki sözcükten geliyor. Eski feodal kültürde, aristokrat sınıf mensuplarının dışında kalanlar, yani “yönetilenler” anlamında kullanılmış. Öte yandan kendiliğinden çoğul bir sözcük. İngilizcedeki karşılığı olan “public” ise daha nesnel bir biçimde, “bir coğrafi bölgede yaşayanların tümü”nü tanımlamak için kullanılıyor.
Sosyalistler de öteden beri “halk” kavramını benzer anlamda, yani ülkede hakim sınıfların dışında kalan kesimleri, genel olarak emekçileri ifade etmek için kullanmışlardır. Kısacası “halklar” dediğiniz zaman emekçileri bölmüş oluyorsunuz. Ortada tek bir ülke varsa o ülkenin bir tane halkı olur. O halk çeşitli milliyetlerden oluşabilir; o ayrı konu. Eğer Türkiye’yi ikiye bölmek gibi bir amaç ve niyet varsa, o zaman örneğin “Türkiye ve Kürdistan halkları” dersiniz ancak.
Bir haftadır Bursa’da, Kocaeli’de direnen metal işçileri hangi halka mensupturlar? Türk halkına mı Kürt halkına mı? Yoksa Türkiye halkına mı, Türkiye işçi sınıfına mı? “Türkiye halkları” diyenler “Türkiye işçi sınıfları” da diyecekler mi?
Haziran 2013’te ayaklanan milyonlar hangi halka mensuptular? Meydanlarda iki ayrı halk mı vardı? Yoksa hangi milliyetten olursa olsun “Türkiye halkı” AKP iktidarına karşı ayağa mı kalkmıştı?
Gerek Bursa’daki işçiler gerekse Haziran’da ayaklananlar kendilerini ayrı halklar olarak görmediler. Birbirlerinin milli kimliklerini sorma gereği bile duymadılar. Onlar “Türkiye halkı” ve “Türkiye işçi sınıfı”dırlar.
“Halk”ı “halklar” haline getiren emperyalizmdir. Biz, bırakın “halk”ı “halklar” yapmayı, “halklar”ı “halk” yapmanın neferleriyiz. Biz “Türkiye halkı”yız; emperyalizm bizi “Türkiye halkları” yapmaya çalışıyor. “Böl ve yönet”in solcuları avlayan versiyonu… “Halk”ı “halklar”a bölenler emperyalistler ve milliyetçilerdir.
Ekim Devrimi, koskoca bir coğrafyada yüzyıllardır birbirini boğazlayan “halklar”dan dünya güzeli bir halk yarattı: Sovyet halkı. Bolşevikler “Halklar Hapishanesi”ni yıkarak yarattılar bu halkı. Sovyetler Birliği yıkıldıktan sonra o halkın nasıl “halklar”a parçalandığını biliyoruz.
Çin devriminin lideri Mao Zedung’u okuduğunuzda “Çin halkları” diye bir tanım bulabilir misiniz? Bütün yazılarında “Çin halkı” veya özel olarak milliyet sorununa değindiğinde “çeşitli milliyetlerden Çin halkı” terimlerini kullanır Mao Zedung.
“Halk”ı “halklar” yaparsanız kardeşlikten söz edemezsiniz. Boğazlaşmanın yolunu döşersiniz.
***
Aslında iki yıldır, bu toplumun emekçi insanları nasıl “halk” olur, işçileri nasıl “sınıf” olur, halk ve sınıf olduklarında nasıl bir eylem çizgisi izlerler, hangi temaları, bayrakları, flamaları kullanırlar, Kürt sorunu, dinsel gericilik sorunu nasıl ve hangi güçlere dayanılarak çözülebilir, bütün bunları tüm çıplaklığıyla görüyoruz.
Görüyoruz, ama 35 yıllık, 20 yıllık yüklerimizi atamıyoruz. Görüyoruz, ama sıra gördüklerimizi damıtarak politik bilince dönüştürmeye gelince elimiz, ayağımız, beynimiz titriyor. O zaman da seyretmekle, bilemedin destek vermekle, selam göndermekle yetiniyoruz.
Bu güzelim halkın, bu sınıfın ihtiyacı destek, selam falan değil. Onu Çarşı grubu, Bursaspor taraftarı herkesten iyi yapıyor zaten. İhtiyaç politik önderlik. Bütün bu hareketleri bir potada eritecek, hedefe yöneltecek bir politik önderlik. Yani gerçek bir emekçi partisi.
Türkiye halkının ve Türkiye işçi sınıfının sosyalist evlatları bu partiyi eninde sonunda kuracak.