Hatırlayanlar çıkacaktır. 7 Haziran 2015 seçimlerine yakın bir tarihte AKP’li bir yazar, Meral Akşener’in (o dönem MHP milletvekiliydi) cemaatin elinde kaseti olduğunu iddia etmişti.
Bu konu, siyaseti pornografik içerikle dizayn etme konusunda da maharetli olan AKP için sıra dışı değildi açıkçası. Nitekim daha öncesinde (2010- Deniz Baykal) önemli bir siyasi rakibini kasetlerle, görüntüler sızdırarak itibarsızlaştırmış ve gitmez denileni emekliye ayırmayı başarmıştı.
Akşener’in AKP ile mesafesi açıldıkça başka saldırılar da gündeme gelmiştir. Bir mitinginde kendisine etek fırlatılmıştır örneğin. Evinin önüne baskın düzenlenmiştir. Son olarak Rize’deki provokasyon sonrası RTE tarafından yeniden tehdit edilmiştir. “Gelin hanım” ayağını denk almalıdır. Bay Meral olmaya kalkmamalıdır.
Seks kaseti söyleminden Bay Meral’e tüm bu olay örgüsünün yoğun biçimde cinsiyetçi olduğu bellidir. Örneğin kasetten bahsedilirken, “bir kadına yakışmayacak kasetler” denilmiştir. “Kadına yakışmayacak”taki vurgu, belirgin biçimde ahlak-dışını işaret etmektedir. Etek fırlatma, siyasetin erkek işi olduğunu hatırlatmaktır. “Gelin hanım”, kocan dışında seni tanımlayan bir kimlik olamaz demektir vs.
Yine de tüm bu cinsiyetçiliklerin anlattığı başka bir şey daha var. Yalnızca cinsiyetçi dile, hegemonik erkekliğe, mafya kültürüne vs. uzanmayan bir şey. Bize göre konuya bir de otoriter kapitalizm kavramıyla bakmak yararlı olacaktır.
Daha önce de bahsetmiştik: Otoriter kapitalizmin, yurttaşı siyasetten men etme, emekçi yığınları siyasetin formel kanallarından, kamusal aparatlarından kovma, kitlelerin katılım mekanizmalarını anlamsızlaştırma gibi bir eğilimi var. Buna, son 40 yılda kat edilen çeşitli yolların bir sonucu da denebilir. Siyaset kavramı, çok daha geniş süreç ve katmanları ifade etse de buna kabaca “siyasetsizleştirme” diyelim.
İşte bu “siyasetsizleştirme” dediğimiz şey, nötr ve homojen değildir, cinsiyetli bir düzleme sahiptir. Yani yukarıda sözünü ettiğimiz cinsiyetçiliklerin ardında, AKP gibi rejimlerin, bizatihi cinsiyetli bir düzleme sahip olan “siyasetten men etme” mekanizmaları yatmaktadır.
Görünüşün (cinsiyetçi dil, mafya kültürü) “ardındaki” öz (siyasetsizleştirme) kadar, özün neden böyle tezahür ettiği de önemli ise bu tezahürün sırrı tarihsel birikimle bağlantılı olmalıdır. Zira siyasetten kovulma iki yüzyıl önce de cinsiyetli bir düzleme sahiptir. Kadının yurttaşlık kavgası, oy hakkı mücadelesi barikattan demokrasi kazanılan yerde bile 150 yıldan fazla sürmüştür. Bu tarihsel bağlantı o kadar açıktır ki günümüzün cinsiyetçiliği, kadın düşmanlığı “siyasetsizleştirmenin” semptomu, bulgusu olarak ortaya çıkmaktadır.
Bu nedenle siyaset birtakım akıl sır ermez karanlık işlere dönüştükçe, yurttaşa had ve hudut tarifi kadınlar üzerinden yapılmaktadır. Kadın, “dizini kırıp evinde oturmalıdır.”
Bu nedenle cinsiyetçilik, siyasetsizleştirmenin lügati haline dönüşmüştür.
Bu nedenle “gelin hanım” ayağını denk almak durumundadır. Devlet katındaki krizde ilk zılgıtı yiyenin “kadınlar” olması anlamlıdır. Yine Meral’e bay, Kemal’e bayan denilmesindeki ısrar, sınır ihlallerini göstermektir. Bu lügat açısından Bay Meral’le, Bayan Kemal’in temsil ettiği şey basit ve formel düzeyde bile “yurttaşın siyasete katılım hakkı”dır. İsmi yamultulan, çarpıtılan, cinsiyetçi söylemle donatılan şey “siyasete katılım hakkı”dır. Yoksa ne namlı asena, 90’ların faşisti Meral Akşener’in kadınlar adına ileri bir şeyi temsil edebilme ehliyeti vardır ne de “efendilerinin muhalefeti” Kemal Kılıçdaroğlu’nun yurttaştan çalınan siyaset hakkını kazanabilme yetisi.
Tüm bunlardan bir yere varıyoruz.
Bugün cinsiyetçilikle mücadele tastamam bizden çalınan siyaset yapma hakkının içinde ve asli konulardan biri haline gelmiştir. İç içe yürümesi gereken budur. Her düzeyde katılım mekanizmalarını savunmak ve büyütmek, barikattan meclise, seçimden referanduma, sokaktan öz örgütlenmeye partili mücadeleye...